W trzecim dniu kwarantanny poczytamy sobie wiersze Ilony Witkowskiej, które pochodzą z jej nowej książki Gdzie są moje dzieci?, co dopiero opublikowanej przez wydawnictwo papierwdole. Pomyślałem, żeby wybrać teksty mocniej zahaczone w wizualiach codzienności (niecodzienności), ale udało mi się to w zasadzie tylko w przypadku pierwszego wiersza, czego jednak wcale nie żałuję. Witkowska umyka w rejony, w które sam często mam ochotę dać dyla. Podczas imprezy promującej wydanie antologii Przewodnik po zaminowanym terenie 2, gdzie znalazły się także jej wiersze, miałem okazję wysłuchać kapitalnie transowych recytacji ich autorki.
↧
