[Wielkie Oczy, Rynek, 07.06.2007]
Na okładce książki Niewinne oko nie istnieje oraz w jej środku znalazło się jednak zdjęcie elewacji frontowej, wykonane siedem tygodni później.
Synagoga powstała w 1910.
W czasie działań I wojny światowej obiekt został mocno uszkodzony. Sporządzenie planów renowacji powierzono w 1917 Janowi Sasowi-Zubrzyckiemu. Renowacja nastąpiła dziesięć lat później dzięki wsparciu finansowemu Eliahu Gottfrieda i innych Żydów z Wielkich Oczów, którzy wyemigrowali do USA.
W czasie II wojny światowej synagogę zdewastowali Niemcy.
Po 1945 budynek stał opuszczony do lat sześćdziesiątych, kiedy wnętrze zaadoptowano na magazyn i punkt skupu lokalnej spółdzielni rolniczej.
Po upadku spółdzielni w latach dziewięćdziesiątych, obiekt ponownie stał się pustostanem.
Prace remontowe rozpoczęto w 2011 z funduszy Urzędu Miasta.
Po remoncie zakończonym w 2013, we wnętrzu siedzibę znalazły biblioteka i gminne centrum kultury.
Gdyby kiedyś przyszło mi do głowy powtórzyć projekt Niewinne oko nie istniej, na pewno umieściłbym na okładce zdjęcie aktualnego wyglądu synagogi.